Tijd om te vertragen
Tijd om een pas op de plaats te maken. Ik voel dit heel sterk op het moment. Ik zat in een heerlijk ritme, op tijd opstaan, mijn yogapractice en andere routines voordat de rest van het gezin ontwaakte en de drukte van de dag begon. Maar nu…. Mijn lijf wil dit ritme niet, maar mijn hoofd wel…..
Tijd om een pas op de plaats te maken, tijd voor meer yin, tijd om te vertragen… Daar vraagt mijn lichaam duidelijk om. Alleen ben ik degene die dat, mijn lichaam niet geeft. Luisteren naar je lichaam en ernaar handelen. Ik zeg het altijd zo makkelijk in mijn lessen tegen de deelnemers, maar in het dagelijks leven vergt dat nog meer discipline, meer kracht om hieraan toe te geven. Ook als ondernemer erg lastig, want er zijn zaken die dan toch gedaan moeten worden, af moeten en waar geen vertraging bij gevraagd wordt.
Moeten
In het dagelijks leven, zeker als het moment komt dat je lichaam vraagt om te vertragen, merk je pas dat er veel MOET. Dat je veel MOET van JEZELF! Hoe ervaar jij dat? Kun jij in dit jaargetijde vertragen? Of dender jij door zoals je ook in de lente en de zomer deed?
Ik vind het heerlijk om een bepaald ritme te hebben, dat geeft mij houvast, daar voel ik me heel krachtig bij. Maar ik merk ook dat als ik dat ritme niet naleef, als het even niet past om wat voor reden dan ook. Dat ik een heel gesprek heb met mezelf in mijn hoofd. Dan gaat er duidelijk mijn hoofd mee bemoeien en er van alles van vinden ipv van dat ik voel en daarnaar handel. Ik moet hier dan heel bewust bij stil staan, zodat ik mijn ritme kan aanpassen naar mijn behoeften.
Jouw lichaam laat jou wel luisteren
Het zit er in de maatschappij ook in, doorgaan. Als je altijd doorgaat, het drukt hebt, tel je mee, doe je het goed, ben je een stoere vrouw of man. Maar is dit wel zo? Is het wel zo stoer om altijd door te gaan, zonder te voelen dat jouw lichaam hele andere behoeftens heeft? Uiteindelijk trekken we aan het kortste eind en neemt je lichaam het heft in handen. Want zo zit de natuur in elkaar. Wil jij niet luisteren, dan laat jouw lichaam jou wel luisteren.
Ik voel ook die druk van buitenaf, maar uiteindelijk maak ik mezelf dat natuurlijk wijs. Ik leg de lat voor mezelf hoog en dat is niet volgens de natuur. Maar dat dialoog in mijn hoofd is wel interessant. Ik vind het juíst heel stoer als iemand zijn/haar natuur kan volgen!
Ander ritme
Ik merkte dit ook bij mezelf op, in de herfstvakantie. We waren een aantal dagen weg, de natuur in. Een heel ander ritme van de dag. En dan merk ik dat ik me wil vast houden aan mijn ritme, maar dat gaat niet, hoeft ook niet! Een stemmetje in mijn hoofd vind dat dus van wel, haha. Er startte een gesprek in mijn hoofd, ik heb een ritme en wil me aan dat ritme houden. Ik geef aan naar de buitenwereld dat ik vroeg opsta en dat moet ik nu dus ook volhouden…....Wat een onzin allemaal, dat maak ik mezelf dus wijs!!
Ook de natuur heeft een ritme en een ander ritme is óók een ritme. Dus laat het maar los Suzanne.
Ik voel het nu ook heel sterk, in mijn natuur, mijn lichaam. Net als de bomen, mag ik loslaten wat ik mezelf ooit heb wijs gemaakt dat ‘hoort’, mag ik ook gaan vertragen en meer naar binnen keren, zoals ook buiten in de natuur gebeurt. Het uitbundige van de zomer is er niet meer, de natuur trekt zich ook terug om klaar te gaan maken voor de winter om zo weer sterk te kunnen groeien in de lente en te bloeien in de zomer.
Dus lieve mensen, voor de mens is het óók de tijd om nu te gaan vertragen. Zeker als jij dat voelt aan je lichaam. Dus ik heb nu een ander ritme dan dat ik in de zomer heb. Ik heb in deze periode net wat meer slaap nodig, rust nodig. Bewust dingen loslaten om weer wat ruimte te creëren.
Cyclus
Het is een cyclus dat steeds weer terug komt en zich herhaalt. Zo kunnen we elke dag weer opnieuw beginnen, ons aanpassen naar onze behoeften. Luisteren naar ons lichaam.
Doe je met mij mee? Ga je mee vertragen en neem je wat vaker een moment voor jezelf? Lekker vroeg je bed in met een goed boek bijvoorbeeld? Wat minder afspraken plannen, meer de natuur in.
En dit probeer ik ook zelf na te leven. Want mijn lessen staan, daarin kan ik niet afhaken, mijn werk moet doorgaan. Dat betekent dan ook dat ik in de tijd daar om heen duidelijke keuzes maak wat goed voor mij is en wat ik niet ga doen, omdat dat niet oké is op dit moment. Afspreken met mensen waar ik energie van krijg, dagje sauna om tot mezelf te komen, de natuur in.
Want ook in dit jaargetijde is het belangrijk naar buiten te blijven gaan, je weerstand op peil te houden. En in de natuur kom je sneller uit je hoofd en ga je sneller je lijf weer voelen. Wat jij nodig hebt. Ga naar buiten, maak een wandeling en voel wat je nodig hebt.
Laten we elkaar hierbij helpen in plaats van een oordeel te hebben over een ander.
Namasté,
Liefs Suzanne
Reactie plaatsen
Reacties